In 1811 start in de duinen van Oostende de bouw van Fort Napoleon. Het fort moet de haven van Oostende beschermen, maar doet nooit dienst als verdedigingsbastion. In 1813 is het succes van Napoleon al sterk afgenomen en in 1814 trekken de Fransen zich, na enkele zware nederlagen, terug en ontruimen ze het fort.
Daarna heeft het vele functies vervuld. Vanaf 1815 zijn er Hollandse militairen gelegerd, na de Belgische onafhankelijkheid nemen Belgische militairen hun plaats over, in 1870, tijdens de Frans-Pruisische Oorlog, nemen Franse soldaten er hun intrek. Het militaire belang van het fort verdwijnt echter en de laatste bewapeningen worden weggenomen. Nu en dan houdt het leger nog militaire oefeningen in en rond het fort. Omdat het niet meer wordt onderhouden verzandt het fort en wordt het in 1887 buiten gebruik gesteld.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog richten de Duitsers het in als vergaderkwartier. Het fort wordt ontzand en er komt elektriciteit, centrale verwarming en water. De soldaat-kunstenaar Heinrich-Otto Pieper brengt er zijn muurschilderingen Der Barbar en de persiflage op de Bremer Stadsmuzikanten aan. Na het vertrek van de Duitsers plunderen en vernielen woeste Oostendenaars het fort en wordt het opnieuw een ruïne. In 1932 wordt het, onder leiding van Carlos Loontiens, conservator van zowel het Museum voor Schone Kunsten als het Heemmuseum Liebaert, ingericht als oorlogsmuseum. Het museum moet in 1940 echter opnieuw plaats ruimen voor de Duitse bezetter waarna het een tijdje gebruikt wordt als militair oefenterrein en kinderspeelplaats.
Na een lange periode van leegstand en verval wordt Fort Napoleon in 1976 officieel erkend als beschermd monument. Pas in 1996, nadat het in erfpacht werd gegeven aan Erfgoed Vlaanderen, wordt het volledig gerestaureerd. De overblijfselen van de fresco`s van Otto Pieper worden opgeknapt en de graffiti op de muren bewaard. Fort Napoleon wordt ingericht tot een toeristische attractie met een cultureel-educatieve bestemming. In 1997 maken de verbouwingen zelfs deel uit van een voorstelling, in De Bacchanten klommen de acteurs langs de stellingen omhoog tot in het fort. Het Fort is sinds de start van het festival en tot op heden een vaste stek voor workshops, Jong Werk, tentoonstellingen, muziek.
