Presentatie van een ongecensureerd moppenboek
2015 d e t h e a t e r m a k e r
Theater
cc De Grote Post
Cobra.be: ‘Waarover gaat Presentatie van een ongecensureerd moppenboek precies?
Rebekka: Over de dooddoeners die gesprekken kunnen lamleggen.
Dingen als: ‘Ja, maar de mens wil nou eenmaal altijd meer’.
Daar word je zo moedeloos van.
Willem: Als iemand zo`n dooddoener gebruikt, wil dat zoveel zeggen als: ‘Stop maar met denken, zo is het nu eenmaal.’
Dit is een poging om daar tegenin te gaan.
Rebekka is de woordvoerder van de beweging die de cynische oneliners wil indammen (lacht).’
Rebekka zoekt inspiratie in het hier en nu en schrijft haar kritische bespiegelingen neer.
Tijdens TAZ#2012 werd Rebekka De Wit samen met Het Huis van Afgevaardigden (Stel je voor, ik zoek een staat) laureaat van de SABAM Jongtheaterschrijfprijs. Zelf bracht ze toen ook de solo Hoe dit het verhaal werd, waarmee ze laureaat van de TAZ-KBC Jongtheaterprijs werd. In 2013 presenteerde ze op TAZ Heimat, in 2014 Ik weet er te weinig van. Vanaf volgend seizoen zet ze samen met Freek Vielen en Suzanne Grotenhuis de artistieke koers uit bij het gezelschap De Tijd.
Tekst/spel: Rebekka de Wit.
Tekstcoach: Willem de Wolf.
Licht: Rebekka de Wit i.s.m. Sylvia Cuycken.
Video/montage/techniek: Geert de Vleesschauwer.
Coproductie: deSingel, deBuren.
Dank aan: Johan van Assche, Toneelhuis, BesteBuren.