ErTAZeens | 20 JAAR TAZ

Namaals

Verwanten Centrale Gast Wim Opbrouck

2007 `t Arsenaal
Theater
Loods NMBS

Wim Opbrouck: "Als centrale gast andere mensen mogen uitnodigen is een hele eer.
Er worden zoveel mooie producties gemaakt. Sommige van deze gastvoorstellingen heb ik nog niet gezien, maar heb ik uitgenodigd omdat het parcours van de makers mij heel erg aanspreekt.
Of omdat het thema van de voorstelling past in het verhaal dat ik wil vertellen..."

Op vraag van acteur Tuur De Weert, een van De Collega’s, schreef regisseur Michael De Cock een monoloog over iemand die wacht op de dood. Iemand die het liefste zou willen inslapen om nooit meer wakker te worden.

De Cock baseerde zijn tekst op talloze gesprekken met patiënten, dokters en verpleegkundigen op de afdeling palliatieve zorgen. Meer dan zes maanden bracht hij er door en het resultaat is - in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten - geen sombere vertelling. Het stuk gaat over de manier waarop mensen afscheid proberen te nemen, zo goed en zo kwaad als ze kunnen. De Cock: "Namaals is een trage stroom van laatste woorden".

Opbrouck: "Zoals elke Vlaming heb ik indertijd genoten van De Collega’s, wat trouwens een bron van inspiratie was voor Het eiland. Daarnaast liep ik zelf al rond met het idee om iets op te zetten rond palliatieve zorgen. Da’s geen evident onderwerp, maar wel inspirerend."

Tekst en regie: Michael De Cock.
Spel: Tuur De Weert.
Vormgeving en dramaturgie: Stef Depover.
Productie: ’t Arsenaal.


Namaals (c) Stef Depover.jpg